Yolanda Uriz: “Het stuk raakt mensen.”
Op 15 oktober presenteert het Haagse Ensemble Modelo62 hun Three Degrees from Reality in een uitverkocht Korzo. Een hybride werk: in de voorstelling komen drie verschillende kunstwerken samen en bezoekers spelen een belangrijke rol. Wij spraken met Ezequiel Menalled, Luz Lassizuk en Yolanda Uriz van Modelo62 over dit bijzondere werk.
In februari konden jullie Three Degrees from Reality niet uitvoeren vanwege de lockdown. Is het stuk in de tussentijd veranderd?
Luz: Het stuk was erg moeilijk om te maken, omdat het moeilijk te repeteren was doordat het publieksparticipatie als een van de belangrijkste elementen heeft. Door de presentatie uit te stellen vanwege de lockdown, hadden we meer tijd om verschillende try-outs te organiseren waarbij we het systeem van het stuk met het publiek testten.
Yolanda: De feedback die we tijdens die sessies kregen, was erg positief en het heeft ons enorm geholpen om enkele elementen voor de volgende presentaties aan te passen.
Ezequiel: Het stuk is in wezen hetzelfde, maar we hebben het gevoel dat sommige details op een positieve manier zijn gegroeid en ontwikkeld. Alle elementen van het stuk passen beter bij elkaar.
In Three Degrees from Reality komen beeld, geluid, geur en technologie samen, ook het publiek heeft een actieve rol. Kunnen jullie ons hier meer over vertellen?
Luz: We zien Three Degrees from Reality als een stuk dat uit drie stukken tegelijk bestaat. Een complex systeem waarin de eerste graad het materiaal is dat de andere twee voedt. Voordat het stuk begint, moet het publiek beslissen in welke ‘graad’ (Degree) ze willen beginnen.
Ezequiel: In Degree 1 heeft het publiek een actieve rol bij het nemen van beslissingen over hoe ze het stuk willen ervaren. Ons idee is om een andere manier om muziek waar te nemen te bieden, ver van de traditionele concert-setting waarin het publiek zit te luisteren en te kijken naar een podium waar de muzikanten zijn. In deze Degree 1 kunnen ze ervoor kiezen om muziek te maken, er gewoon naar te luisteren en te spelen met de objecten op het podium. Het is een volledige zintuiglijke ervaring. Het is ook een uitnodiging tot interactie met anderen.
Yolanda: Degree 2 is een live bioscoop waar het publiek naar een scherm kijkt waar enkele fragmenten van Degree 1 in ‘realtime’ worden geprojecteerd. De geluiden komen ook uit Degree 1 en worden versterkt. Ook geur en licht zijn aanwezig in Degree 2. Zelfs als we met dezelfde elementen spelen, is de beleving in Degree 2 heel anders: het wordt gefilterd door technologie en het publiek heeft een passieve rol, zij kunnen het verhaal niet veranderen.
Luz: Degree 3 is alleen virtueel toegankelijk. Er is geen fysieke ruimte en hier worden de visuele en sonische materialen het meest vervormd. Je kunt het vanuit elk deel van de wereld online bekijken, maar het wordt een privé-ervaring, zonder het met anderen te delen.
Op instagram delen jullie dat dit een van de meest uitdagende projecten tot nu toe is. Wat was de uitdaging?
Ezequiel: Het feit dat er drie kunstwerken zijn, maakt het erg uitdagend. Alle technische opbouw- en productieaspecten zijn uitgebreider dan in eerdere andere projecten. En tegelijkertijd heeft elke Degree specifieke behoeften die niet altijd compatibel zijn, dus er is veel evenwicht nodig om het te laten werken.
Luz: Ook moesten we, zoals eerder vermeld, het werk ontwikkelen zonder dat we met publiek konden testen en dat maakte het extra complex. De musici moeten niet alleen hun instrumenten bespelen, maar bovendien gastheer zijn voor het publiek en zich bewust zijn van mogelijk onverwachte reacties. Dus werden ze acteurs en actrices en zijn ze zich bewust van de dramaturgie van het stuk, iets wat ze niet gewend waren.
Yolanda: De belangrijkste uitdaging was hoe je het publiek kunt uitnodigen om deel te nemen en acties te ondernemen op het podium zonder dat ze zich verplicht voelen om het te doen. De uitdaging voor ons als makers was om het werk te regisseren zonder “autoritair” te zijn.
Ezequiel: Nu het stuk in première is gegaan, zien we dat we al deze uitdagingen met succes hebben overwonnen. Juist omdat het een riskant stuk is en elke show heel anders is, vinden we het elke keer erg leuk om het op te voeren, en we kunnen voelen dat het publiek dit plezier deelt.
Je hebt al publiek ontvangen bij eerdere optredens. Hoe vond het publiek het om een actieve rol te spelen?
Ezequiel: In het begin is het altijd een beetje wennen voor het publiek wanneer ze op de locatie aankomen en gevraagd worden te beslissen hoe ze het stuk willen ervaren. Maar zodra ze uit hun comfortzone durven, is de feedback altijd zeer positief.
Yolanda: Het stuk raakt mensen altijd op verschillende manieren. Het publiek heeft verschillende benaderingen van het stuk, maar de gemeenschappelijke boodschap die we van hen hebben gekregen, is dat het stuk een unieke ervaring is aangezien zij ook bij het maken van het stuk betrokken zijn.
Luz: In alle feedback die we krijgen, vinden we meer lagen dan we ons hadden voorgesteld tijdens het maken van het stuk, en dat geeft ons ook nieuwe perspectieven op ons eigen werk. Dat is het bewijs dat het stuk een eigen leven heeft los van de makers en dat het zal blijven groeien. Dit is het beste dat kan gebeuren met een kunstwerk.
Three Degrees from Reality op 15 oktober om 19:30u te horen in Korzo. Dit concert is uitverkocht.