Interview Petra Strahovnik

Het liefst vertelt de Sloveense componiste Petra Strahovnik (Celje, 1986) zo min mogelijk over haar muziek. Zelfs een titel geeft al te veel weg, vindt ze. ‘Idealiter gaat een luisteraar open en vrij naar een concert en interpreteert zelf wat hij of zij hoort. Ook een titel beïnvloedt het verwachtingspatroon van de luisteraar. Dat wil ik eigenlijk vermijden.’

Voor Petra is muziek van jongs af aan verbonden met het onzegbare. ‘Ik kom uit een muzikale familie, mijn moeder en grootmoeder waren beiden professionele musici. We hadden zelfs een familiekoor. Vijf jaar oud begon ik met piano en ik merkte al snel dat muziek voor mij een belangrijk middel was om me uit te drukken. Gevoelens waar ik niet over kon praten, die ik niet kon uitleggen. Ik kom uit een religieuze streek en zo jong als ik was, stelde ik vragen over het leven, over God, over het bestaan. Ik was een kind met een filosofische inslag en muziek was een goede uitlaatklep.’ Elk instrument dat ze in haar handen krijgt – viool, altviool, gitaar, orgel en percussie – maakt ze zich eigen. ‘Terugkijkend realiseer ik me dat ik op zoek was naar klank. Elke keer dat ik iets componeerde, moest ik dat instrument en zijn vocabulaire leren kennen.’ Ze heeft geluk met haar muziekdocenten. Hoewel het muziekonderwijs in het dorp waar ze opgroeit traditioneel is, herkent de leraar haar talent en stimuleert haar om haar fantasie te volgen – ongewone combinaties van instrumenten of nog een stap verder: twee instrumenten en het geluid van water.

‘Ook op het gymnasium had ik een leraar die me aanmoedigde. Hij liet me componeren, terwijl de anderen bezig waren met harmonieleer en solfège – vakken die ik moeiteloos deed.’ Op het moment dat ze naar het muziekacademie in Ljubljana gaat, weet ze al dat ze meer van de wereld wil zien. ‘Tijdens mijn studie bezocht ik buitenlandse festivals, zoals Donaueschingen en Darmstadt. In tegenstelling tot nu waren de mogelijkheden in Slovenië voor hedendaagse muziek beperkt.’

Den Haag stond niet bovenaan Petra’s lijstje. ‘Ik wilde naar Berlijn, maar toen kwam ik Martijn Padding tegen in een klein dorp in Tsjechië. Hij vertelde mij over het Koninklijk Conservatorium: dat de opleiding open minded is, dat er interessante docenten werken, dat de medestudenten van over de hele wereld komen en dat het Nederlandse publiek openstaat voor nieuwe ervaringen.’ ‘Ik heb mijn master bij Martijn en Peter Adriaansz gevolgd. Zij zijn totaal verschillende persoonlijkheden en dat is heel leerzaam geweest: dat maakt duidelijk dat je je eigen weg moet gaan. Het is moeilijk te zeggen of deze opleiding mijn muziek heeft veranderd. Ik probeer mezelf geen beperkingen op te leggen. Ik weet nooit wat het volgende stuk zal zijn.’

U hoort het werk van Petra Strahovnik tijdens Festival Dag in de Branding op 26 mei om 17.00 uur in The Grey Space en om 21.30 uur in Korzo.