Maxim Shalygin: “Maya Fridman begrijpt mijn muziek op een dieper niveau.”

Met Severade werpt componist Maxim Shalygin op 9 juni een blik in de toekomst. Naast de klassieke cello’s, bespeeld door de leden van Cello Octet Amsterdam en cellist Maya Fridman, schreef hij dit stuk voor een ‘next-generation’ robotcello. Dit elektrisch aangedreven instrument, ontworpen door Rob van den Broek, produceert mysterieus klinkende lage tonen die zeer lang aanhouden. We spraken met Maxim over het werken met deze nieuwe vorm van technologie, de rol van Maya Fridman in Severade en de invloed van de covid-pandemie en de lockdown op zijn werk.

In het stuk Severade wordt een futuristische robotcello gebruikt. Hoe is het voor jou als componist om met dit soort technologie te werken?
Ik gebruik graag texturen in mijn werk waar twee of meer muzikale lagen een verschillend tempo hebben. Dit betekent dat er regelmatig lastige stukken zijn voor muzikanten die lagen met snelle noten moeten spelen. Met de nieuwe instrumenten van Rob van den Broek had ik geweldige mogelijkheden om door motoren aangestuurde instrumenten voor deze functie te gebruiken. Het gaf me de mogelijkheid om het tijdsverschil tussen de lagen nog extremer te maken, wat de luisteraar hopelijk op een bepaald punt een zwaartekracht-vrij gevoel zal geven.

Wat is de rol van Maya Fridman in Severade en hoe is het om met haar samen te werken?
Maya’s partij vertegenwoordigt de ogen waardoor we deze reis waarnemen. Het is geen concerto-achtig stuk, ik zou zelfs zeggen dat het het tegenovergestelde is. Het is een lange reis in jezelf, je verborgen emoties en gedachten. Het is de weg om de angst te verliezen die we allemaal in ons hebben. Maya begrijpt mijn muziek op een dieper niveau en geeft altijd alles tot het einde van de uitvoering. Dat is altijd fascinerend om te ervaren.

In deze editie van Dag in de Branding presenteren we een frisse kijk op oude en vertrouwde aspecten van muziek. Hoe belangrijk is dit in jouw werk?
Ik maak geen onderscheid in de muziekgeschiedenis zoals tussen oude en nieuwe muziek. Het is één oceaan voor mij. Dus deze combinatie is naar mijn mening de meest natuurlijke benadering van kunst.

Je zou het afgelopen jaar ook als een nieuwe ‘ervaring’ kunnen zien. Heeft dit iets veranderd in je werk als componist?
De componist zit altijd in quarantaine. Dus de enige trieste verandering is dat alle concerten zijn geannuleerd. Maar over het algemeen heb ik deze tijd gebruikt om nog meer te componeren, films, opnames en tekeningen te maken.

Nieuwsgierig geworden naar dit programma? Lees meer en koop je ticket voor 9 juni in de webshop.