Morris Kliphuis: “We gaan een zachte, hypnotiserende droomwereld bouwen”
In Wake The Dead brengen hoornist Morris Kliphuis en pianiste Joanna Duda oude en nieuwe muziek, improvisatie en elektronica samen. Dit doen zij samen met het barokensemble van het Koninklijk Conservatorium. Op 14 oktober gaat Wake The Dead in première in het Bimhuis in Amsterdam en op 15 oktober is het te horen bij Festival Dag in de Branding. Wij spraken Morris over dit nieuwe project, zijn fascinatie met barokmuziek en de samenwerking met het Koninklijk Conservatorium.
Waar komt jullie fascinatie voor Barokmuziek vandaan?
Eigenlijk zijn we vooral geïnteresseerd in de instrumenten zelf: de klankcultuur, zeg maar de oppervlakte van Barokmuziek. Oude-muziekinstrumenten hebben een intiemere klank, lichter, rijker aan boventonen. Een barokviool is ook gewoon een stuk zachter dan een moderne viool. Je hoort minder spanning in het geluid, het klinkt opener, kwetsbaarder misschien wel.
Joanna en ik kwamen tot de conclusie dat die Barokinstrumenten voor onze muziek eigenlijk veel geschikter zijn dan moderne instrumenten. We kwamen erachter dat we allebei de droom hadden om eens met een barokensemble te werken, en hoe perfect het zou zijn om een versie van Wake The Dead te kunnen maken met traverso’s, barokviolen, Viola da Gamba, Violone, en al die instrumenten mee te laten dansen, met flarden van melodie, ijle klanken, warme gonzende akkoorden.
Voor mij ligt daar nu een heel interessant gebied, hoe historische en “moderne” manieren van muziek maken elkaar kunnen verrijken. Er ligt een enorme rijkdom aan mogelijkheden die erom schreeuwt verkend te worden.
Hoe is Wake The Dead ontstaan?
Joanna en ik hebben elkaar ontmoet op een residency in Polen in 2020. Ik vind haar een fascinerende muzikant. Ze speelt piano en elektronica, en weet die twee werelden te vervlechten op een speelse, totaal virtuoze manier. Ze is een van de meest vrije denkers en improvisatoren die ik ken. Ze heeft zich heel erg vrij gemaakt van het traditionele jazz-idioom, en maakt totaal eigen muziek.
Toen we samen gingen improviseren ontstonden er bizarre geluidswerelden: samples van typemachines, een stukje Morton Feldman, een paar zachte noten op de hoorn, belletjes, ruis, flarden van melodie, alles telde op tot een soort hypnotiserende, caleidoscopische muziek. Kwetsbaar, fragiel, rijk aan contrasten. Alsof we aan het graven zijn naar de expressiviteit van pure klank.
Omdat ik in Berlijn woon en Joanna veel onderweg is hebben we een paar residencies georganiseerd. We hebben in Katowice, Polen, in een cultuurcentrum uit de Sovjettijd een week lang geïmproviseerd. Daarna een week in mijn studio in Berlijn, en een week in Den Haag bij Korzo. Onze muzikale taal heeft zich langzaam uitgekristalliseerd, en er ontstonden composities, die we op Dag in de Branding gaan spelen.
Jullie werken bij dit stuk samen met het Barokensemble van het Koninklijk Conservatorium. Kun je meer vertellen over deze samenwerking?
Het is heel spannend, we zijn op dit moment druk aan het overleggen met de studenten over de stemming van hun instrumenten, waar we aan moeten denken, en partijen aan het maken. Het valt me op hoe open en nieuwsgierig ze zijn, terwijl dit project toch iets heel anders is dan ze uit de dagelijkse praktijk gewend zijn. Volgens mij gaan we het heel leuk hebben. Ik verheug me enorm op de repetities.
Wat kan het publiek verwachten op 15 oktober in Korzo?
We gaan een zachte, hypnotiserende droomwereld bouwen, waarin heden en verleden, barok en modern, akoestische en elektronische klanken met elkaar versmelten, tot hopelijk iets wat je nog nooit had gehoord.
Wake The Dead van Morris Kliphuis en Joanna Duda wordt samen met het Barokensemble Koninklijk Conservatorium op 15 oktober om 21:00u opgevoerd in Korzo. Koop hier kaarten.