Ghalia Benali zingt Oum Kalthoum. Nergens wordt zo expressief en met zoveel gevoel voor dubbelzinnigheid gezongen als in de klassieke Arabische muziek. Tegelijk heeft die muziek allerlei kenmerken waar een geoefend moderne muziek-oor flink z’n best voor moet doen. Dit komt mede door de microtonaliteit, kenmerkend voor de klanken uit de Arabische wereld.

De Tunesische zangeres Ghalia Benali, die al jaren in haar tweede thuisland België woont en werkt, laat een warme Arabische wind waaien over de Belgische en Nederlandse concertpodia. In de Arabische wereld gooit ze nu hoge ogen met haar prachtige vertolking van de liederen van Oum Kalthoum, Egyptes grootste zangeres ooit. Geen zwoele strijkers, maar een uitgebeend ensemble van ud, contrabas en percussie begeleidt Benali’s hese en expressieve alt. Op het programma staat Kalthoums magnum opus ‘Al Atlal’ (ruïnes), officieel handelend over een uitgebluste liefde, maar tussen de regels broeit de frustratie van de staatsburger die niet wordt gehoord. Actueler kan het niet.

Saskia Törnqvist, muziekprogrammeur van Theater De Regentes, verzorgt een korte inleiding.

De voorstelling is mede mogelijk gemaakt door de Vlaamse overheid.

Moufadhel Adhoum, ud | Azzedine Jazouli, Arabische percussie | Vincent Noiret, contrabas

Extra om 15.30 uur en na afloop: documentaire Oum Kalthoum, A voice like Egypt door Michal Goldman (67 min.), met de stem van Omar Sharif in het Engels.