Vanuit haar interesse in klank is Goebaidoelina altijd op zoek naar bijzondere bezettingen, onconventionele instrumenten en ongebruikelijke speelwijzen. Een van de instrumenten die geregeld terugkomt in haar muziek is de bajan, de Russische knopaccordeon. Niet zonder reden, want Goebaidoelina is zelf een begenadigd bajanspeler. In Fachwerk heeft de bajan de hoofdrol. Fachwerk is opgedragen aan de Noorse accordeonist Geir Draugsvoll. Zoals uit de titel spreekt heeft Goebaidoelina zich laten inspireren door de traditionele bouwwijze van de middeleeuwse vakwerkhuizen, die karakteristiek zijn voor het aanzicht van veel Duitse dorpen en steden. Goebaidoelina omschrijft vakwerk als een ‘stijl waarin de constructieve elementen niet verborgen zijn achter de gevel, maar juist openlijk worden getoond. De constructieprincipes die onmisbaar zijn voor deze manier van bouwen, zoals muurstutten, raam- en deurvergrendelingen en balkenplafonds, vormen uiteenlopende geometrische patronen die een esthetische kwaliteit hebben’.

De Impromptu voor viool, fluit en strijkers, die Goebaidoelina voltooide in december 1996, is opgedragen aan Gidon Kremer, die haar had gevraagd om een nieuw werk ter gelegenheid van het Schubert-herdenkingsjaar (1997). Door eveneens een hoofdrol aan de fluit toe te bedelen, sloeg ze twee vliegen in één klap, want ook fluitiste Irena Grafenauer hoopte op een nieuwe compositie. Beide solisten brachten het werk samen met de Deutsche Kammerphilharmonie Bremen op 16 januari 1997 in première in Keulen.

Impromptu opent met een letterlijk citaat uit Schuberts bekende Impromptu opus 90 nr.4 voor piano. De fluit neemt de gebroken drieklanken van Schuberts pianowerk voor zijn rekening, terwijl de viool daar hoge, ijzige tonen doorheen strijkt en zo de muziek oprekt. De noten van Schubert worden uitgerekt, verdicht, geïmiteerd, onderbroken, gefragmenteerd en af en toe bespot. Al snel verlaat Goebaidoelina het muzikale universum van Schubert om de luisteraar mee te voeren in haar eigen fascinerende klankwereld.