Het New European Ensemble presenteert een portret van Sofia Goebaidoelina, dat ruim dertig jaar uit haar oeuvre omvat. Concordanza uit 1971 vertegenwoordigt haar modernistische periode, waarin zij het atonale componeren onderzocht. Concordanza is de uitdrukking van Goebaidoelina’s diepste overtuiging: het idee dat het hele universum één is. Het woord ‘concordanza’ moet dan ook eerder opgevat worden als ‘eenheid’ dan als ‘harmonie’.

In de poëzie van T.S. Eliot ontdekte Goebaidoelina een geestverwant in mystiek opzicht: niet alleen correspondeert zijn opvatting van de tijd als iets waarin verleden, heden en toekomst samenvallen, met haar perceptie van eeuwigheid – in haar muziek vaak gevat in stilte –, ook delen ze een voorliefde voor de kruisfiguur (de viervoudigheid) als structurerend element. Hommage à T.S. Eliot valt op door het originele gebruik van instrumentale effecten en kleuren –het handelsmerk van Goebaidoelina. Het werk is geschreven voor de bezetting van Schuberts Octet, zodat het vaak in combinatie daarmee wordt geprogrammeerd.

Aus den visionen der Hildegard von Bingen is een kort lied voor alt solo op een tekst van de 12^e eeuwse mystica Von Bingen, over wie Goebaidoelina ooit heeft gezegd dat zij samen met Johann Sebastian Bach tot haar grote voorbeelden behoort. In dit meditatieve werk benadert zij de componeerstijl van Von Bingen (voor zover die bekend is) in de vorm van een melodische kwintopeenvolging.

Het jongste stuk op het programma is Repentence, geschreven voor de bijzondere bezetting van drie gitaren, cello en contrabas. Het klankbeeld is zo suggestief dat het lijkt alsof Goebaidoelina niet alleen akoestische instrumenten maar ook elektronische geluiden voorschrijft.