za 12 december 2015
16:00
Ministerie van Financiën

De titel van Ligeti’s Arc-en-ciel (regenboog) zegt het al: delicate kleurklanken, gracieus uitgewerkt in dalende en stijgende muzikale lijnen met verwijzingen naar de swing die opklinkt in de jazz uit de jaren ’20. In zijn En Suspens speelt het twintigste-eeuwse idee van complexe muzikale fragmentatie een fascinerend en wederkerig spel met het negentiende-eeuwse idee van rubato: een flexibel geven en nemen van tijd. Hoewel er geen spoor van sentimentaliteit of romantische nostalgie in En suspens valt te bekennen, brandt het stuk van emotie. Ligeti componeerde zijn 18 Études for Piano in de periode 1985-2001.

“Bij het schrijven van Kammerkonzert was ik uit op een zekere volgorde, die ook beetje rommelig moest zijn,” zegt Ligeti in een van zijn gesprekken met de Franse musicoloog Pierre Michel. Het stuk fascineert van begin tot eind door de rijkdom aan invallen: een loom voortkabbelende polyfonie, telkens opnieuw ondermijnd door ritmische versnellingen of radicale geluidsexplosies.

Altijd als eerste op de hoogte?
Schrijf u in op onze nieuwsbrief!

U ontvangt regelmatig programmanieuws en mooie aanbiedingen.

U gebruikt een verouderde browser van Internet Explorer die niet meer wordt ondersteund. Voor optimale prestaties raden wij u aan om een nieuwere browser te downloaden. Hiervoor verwijzen wij u door naar:

browsehappy.com sluiten