Minimal en metal raken elkaar bij Temko alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Het ensemble rond gitarist en componist Aart Strootman is een en al vakmanschap en virtuositeit en straalt plezier uit in de ongebruikelijke ontmoetingen van muziekstijlen en onverwachte inspiratiebronnen.

Zo werd Strootman op slag verliefd op de eerste 100 seconden van de monumentale opera Tannhäuser van Richard Wagner. Anderhalve minuut wordt onder zijn muzikale microscoop een ruim half uur: opgerekt, uiteen geplozen, verhit en in nieuwe vormen gehamerd. Strijkers en blazers worden bij hem twee basgitaren, twee bastrommels, gestemde percussie en piano. Dwars door de muziek loopt de stem van Han van der Vegt, die zijn gedicht ‘Tannhäuser’ voordraagt. Net als de minstreel uit de opera is deze Tannhäuser op zoek naar Venus, maar nu is het een astronaut die landt op een planeet van wellust. Dreiging, lust en wroeging gloeien op onder broeiende klanken.