Na het succes van de niet-alledaagse samenwerking met Rufus Wainwright zet het Residentie Orkest een volgende stap. In de serie Symphonic Junction, zes concerten in Paard van Troje, gaat het klassieke orkest de uitdaging aan om in elk concert zijn muzikale en theatrale grenzen op te zoeken.

Nirvana, Therapy? en Oasis gebruikten allemaal cello in hun muziek. En dat is niet zonder reden: het betoverende geluid van een cello heeft iets magisch en uitdagends. Deze avond laten het Residentie Orkest, het Couperus Kwartet en Nikolaus Herdieckerhoff zien hoe veelzijdig de cello kan zijn. Gedurende de avond zijn er 3 korte stukken van Duitse cellist Nikolaus Herdieckerhoff te zien. Samen met VJ Jen Eberhardt vormt hij Cellolitis. Hij weet als geen ander kippenvelmomenten te creëren en het publiek mee te zuigen met het betoverende geluid van de cello. Het Couperus Kwartet is een bevlogen cellokwartet dat muziek uit alle tijden speelt. Een perfecte toevoeging om een avond in het teken van de cello. Maar liefst twaalf cellisten brengen ‘Twelve Angry Men’. Het stuk is van de hand van de Australische componist Brett Dean. Het orkest wordt gedirigeerd door Clark Rundell, die eerder van zich liet horen bij het het Royal Liverpool Philharmonic Orkest, BBC Philharmonic, de Hallé en het Philharmonia, waarmee hij onlangs nog in de Royal Albert Hall speelde. Ook kennen we hem van zijn samenwerking met de Nederlandse latinjazzband Zuco 103 en het Residentie Orkest.

“Twelve Angry Men takes the expressive qualities of 12 cellos and casts them as musical versions of the 12 jurors in Sidney Lumet’s 1957 film of the same name… It’s a great starting point for a piece of music and Dean’s fine musical instincts turned string sounds into palpable human drama.” (Harriet Cunningham, Sydney Morning Herald, 17 Jan 2005).