Sopraan: Charlotte Riedijk | Accordeon: Krassimir Sterev | Contrabas: Dario Calderone | Tekst: Tania Theodorou
Dramaturgisch adviseur: Martin Butler | Project Manager: Rutger van Otterloo | Grafisch Ontwerp: Céline Wouters
Natalia Domínguez Rangel (Bogotá, Colombia, 1981) is een van de nieuwe makers die in het komend seizoen kleur, smaak en diepte geven aan de programmering van vier edities van het festival. Voor haar nieuwste compositie Song Cycle – Convulsions of Time heeft zij inspiratie gevonden bij de Metamorfosen van de klassieke dichter Ovidius. “Het is een collectie van verhalen en mythen waarin mensen gedaantewisselingen ondergaan”, zegt ze. “Maar er is geen overkoepelende verhaallijn. Er is ook geen moraal. Dat spreekt me aan. Het idee van verandering heeft alles te maken met tijd, een tijdsstroom. Ik voel me vooral aangetrokken tot uiterst langzaam verlopende transformaties en compressie die een lange tijd in beslag neemt. Het gaat mij niet zo zeer om het beginpunt of het eindresultaat, maar om het proces van verandering zelf.”
Net als in het boek van Ovidius bestaat Song Cycle uit afzonderlijke delen van uiteenlopende lengte. Domínguez Rangel heeft het geschreven voor een bezetting van stem, contrabas, theremin, accordeon en elektronica. “Het is een hele opgave”, verzucht ze. “Niet alleen vanwege de omvang van ongeveer een uur, maar ook door de uitdagingen waar ik me voor gesteld had. Ik wilde in geen geval dat de stem van Charlotte Riedijk en de elektronica zouden botsen. De verschillende klankbronnen mochten qua karakter niet te ver uit elkaar liggen. Aantrekkelijk aan het accordeon is dat het instrument twee gezichten heeft. Het heeft weg van een orgel, maar het ligt in zijn timbres ook dicht bij elektronische klanken. Elk instrument kan gesampled worden en elektronisch bewerkt in het klankbeeld worden opgenomen. Er zijn dus veel combinaties en tussenvormen mogelijk. De theremin fungeert als brug tussen de verschillende delen.” De teksten in deze liederencyclus zijn geschreven door Tania Theodorou. Ze roept daarin de mythische wereld op van de Metamorfosen, met personages die een diepe band hebben met de momenten in de dagelijkse cyclus waarop dag en nacht in elkaar overgaan. “Tania’s tekst zit vol associaties die als een stroomversnelling van betekenissen over elkaar duikelen”, aldus Domínguez Rangel. “Net als de schemering in haar tekst volgt de muziek een spoor van langzame overgang, verdichting. Ik gebruik een selectie van flarden en zinsneden. Ik wil de muziek niet dichtstoppen met woorden.”
Volgens Domínguez Rangel is er geen verband tussen de Song Cycle die ze in 2010 schreef, en het huidige stuk. De enige werkelijke overeenkomst is de sopraan Charlotte Riedijk die in beide composities te horen is. “Ik heb de muziek speciaal op haar stem geschreven. Ze heeft een ongelooflijk gevoel voor nuance in timbre. Haar stem heeft een uitgesproken zachte klank, maar ze bereikt de verste hoeken van een zaal met het grootste gemak. Als ze hoge complexe noten zingt, lijken dat wel sterren die oplichten tegen een zacht glanzend uitspansel.”
toelichting: René van Peer