Singer-songwriter Vic Chesnutt (Athens, Georgia 1964) is een van de toonaangevende musici in de eigentijdse folkrock in Amerika. In zijn expressieve, rauwe vocale stijl is overduidelijk zijn accent uit de zuidelijke staten te horen. “Vic heeft zijn uitspraak tot een instrument weten te maken,” schreef John J. Sullivan in het muziekblad Oxford American. “Lettergrepen die wij uit luiheid of door slechte gewoonten al zo goed als niet meer uitspreken, blaast hij op geheel eigen wijze nieuw leven in.”
In zijn tienerjaren speelde Chesnutt trompet in een coverband. In 1983, hij was toen achttien jaar, raakte hij deels verlamd door een auto-ongeluk en sindsdien zit hij in een rolstoel. Maar al vrij kort na het ongeluk ontdekte hij dat hij nog altijd gitaar kon spelen; het duurde niet lang of hij was weer volop met muziek bezig. Niet lang daarna verhuisde Chesnutt naar Nashville (Tennessee), waar hij gedichten begon te lezen van mensen als Stevie Smith, Walt Whitman, Wallace Stevens, W. H. Auden, Steven Crane en Emily Dickinson. Zij werden zijn inspiratie en een bron van invloed bij het schrijven van teksten.
Rond 1985 sloot Chesnutt zich aan bij een band genaamd La-Di-Da’s. Na het uiteenvallen van de La-Di-Da’s begon Chesnutt met solo-optredens in de 40 Watt Club in Athens, waar hij werd opgemerkt door Michael Stipe, de zanger van R.E.M. Stipe, die Chesnutt beschreef als een “vlijmscherpe verslaggever van wat er in de stad gebeurt”, spoorde hem aan zijn liedjes op te nemen. Hij nam hem mee de studio in en produceerde Chesnutts eerste album, Little (1990), dat werd uitgebracht op een onafhankelijk label. Little werd in een enkele dag opgenomen en klinkt rauw en kaal, met bijna uitsluitend akoestische gitaar en zang. Op dit album zijn al duidelijk de emotionerende zang en meeslepende teksten te herkennen die ook nu nog kenmerkend zijn voor zijn stijl. In 1991 verscheen zijn tweede album, West of Rome, eveneens geproduceerd door Michael Stipe. Het geluid van West of Rome was wat voller, door de achtergrondband bestaande uit Chesnutts vrouw Tina op bas, Jeffrey Richards op drums en Kelly Keneipp (uit de band Jack Logan) op gitaar. Na dit album volgden Drunk (1993) en Is the Actor Happy? (1995).
Samen met leden de uit Athens afkomstige band Widespread Panic vormde Chesnutt rond deze tijd de band Brute, die in 1995 het album Nine High a Pallet uitbracht. Hoewel Chesnutt alle teksten schreef, had het album door de jam-rockstijl van Widespread Panic een veel nadrukkelijker rock and roll-geluid dan al zijn eerdere opnamen. Chesnutt bereikte in 1996 een nog veel groter publiek na het uitkomen van Sweet Relief II: Gravity of the Situation – The Songs of Vic Chesnutt. De opbrengst van deze plaat was bestemd voor muzikanten die medisch en financieel in de problemen zaten. Bands en artiesten met supersterstatus zoals Smashing Pumpkins, Madonna, Hootie and the Blowfish, Garbage, Live en R.E.M. spelen op dit album coverversies van liedjes van Chesnutt. In 1998 kwam The Salesman and Bernadette uit, zijn rijkste en meest gevarieerde album tot nu toe, mede dankzij de inbreng van de volledige blazerssectie van de band Lambchop uit Nashville en de combinatie van uiteenlopende genres: folk, rock, country, soul en jazz. Gastvocalen op dit album worden verzorgd door Emmylou Harris, een verklaard Chesnutt-fan.
In 2000 keerde Chesnutt terug naar zijn indie-roots met Merriment. Deze plaat heeft weer het uitgeklede geluid van zijn eerdere albums. In 2002 ging hij weer samen met Widespread Panic de studio in om daar een nieuw Brute-album op te nemen: Co-Balt. Hierop volgde een reeks nieuwe albums, waaronder Silver Lake (2003), Ghetto Bells (2005 en North Star Deserter (2007).
Ondanks de gestage stroom albums die Chesnutt heeft uitgebracht, heeft hij zijn reputatie vooral te danken aan zijn live-optredens. Hij heeft zowel solo getourd als samen met diverse grote namen zoals Live, Soul Asylum, Bob Mould, Kristen Hersh en Cowboy Junkies.
Zijn laatste project is een samenwerking met de eveneens uit Athens, Georgia afkomstige neo-psychedlische folk-rockgroep Elf Power, die voortkomt uit de scene rondom Olivia Tremor Control en Neutral Milk Hotel, twee ten onrechte onbekend gebleven, maar onder liefhebbers legendarische Amerikaanse undergroundbands. In oktober 2008 brachten Chesnutt en Elf Power samen het album Dark Developments uit op Orange Twin Records.