In seizoen 2015-2016 heeft de Johan Wagenaar Stichting twee jonge makers de kans gegeven programma’s te ontwikkelen voor festival Dag in de Branding. Violist Joseph Puglia en componiste Natalia Domínguez Rangel kwamen in alle vier de edities terug met verschillende bijdragen, zodat het Haagse publiek de kans kreeg een band met deze twee jonge musici op te bouwen.
Deze laatste editie van het Dick Raaijmakers jaar stond geheel in het teken van de spelende mens. De ernst van het spel en het spel met de ernst dat Raaijmakers’ oeuvre kenmerkt, vormde een brug naar werken van György Kurtág, Mauricio Kagel en Karlheinz Stockhausen. Leidraad bij deze programmakeuzes was Raaijmakers' laatste publicatie Cahier M, kleine morfologie van de elektrische klank (2000), waarin hij collega-componisten uitvoerig becommentarieert. In het Gemeentemuseum werden Ideofoon 1 en Ideofoon 3 van Raaijmakers geëxposeerd.
In de maart-editie bepaalden toetsinstrumenten de toon. Met de piano als instrument onderhield Raaijmakers, opgeleid tot pianist aan het Koninklijk Conservatorium, een wat ongemakkelijke relatie. Dat komt onder meer tot uitdrukking in zijn beruchte Pianoforte, uitgevoerd in het Korzo theater. Op deze zaterdag streek Dag in de Branding voor het eerst neer in het Zuiderstrandtheater.
Veel van Raaijmakers’ composities vormen een commentaar op werk van andere componisten - soms impliciet voor de goede verstaander, vaker expliciet zoals in Der Fall Leiermann. In dit werk is een hoofdrol weggelegd voor de lierdraaier uit Schuberts beroemde liederencyclus Winterreise. Deze cyclus uit 1827 fascineert tot op de dag van vandaag, en daagt niet alleen zangers, maar ook componisten uit tot bespiegelingen. Zo ook Klaas de Vries, die samen met cineast Kees Hin een 'gecomponeerde interpretatie' van Schuberts werk realiseerde.
In seizoen 2014-2015 heeft het werk van Dick Raaijmakers (1930-2013) een bijzondere plaats in de programmering van festival Dag in de Branding. Deze componist, performer, regisseur en beeldend kunstenaar geldt als een van de grondleggers van de Nederlandse elektronische muziek en was zijn tijd ver vooruit als multimediakunstenaar.
Deze speciale tweedaagse festivaleditie zette het eigentijdse Nederlandse strijkkwartet in de schijnwerpers. Cellist Hans Woudenberg was voor deze editie de gastprogrammeur. Het DoelenKwartet, het Matangi Quartet, het Ruysdael Kwartet en het EnAccord Strijkkwartet speelden werken van Nederlandse componisten.
Het Residentie Orkest opende deze editie met werken van Ravel, Satie en Messiaen, met solist Ralph van Raat. Het New European Ensemble bracht de mini-opera La morte meditata van Fransman Bruno Mantovani. Korzo programmeerde Conversations with my mother van de Nederlandse regisseur Matthias Mooij en de Amerikaanse componist Benedict Weisser. Tot slot in het Paard van Troje een aflevering van ‘Symphonic Junction’ door het Residentie Orkest en een bijdrage van het Duitse duo Cellolitis.
Met de Matthijs Vermeulenprijs voor componist Jan van de Putte, Bartóks opera Blauwbaards Burcht, piepjong compositorisch talent bij het Nederlands Blazersensemble en een hommage aan Kurtág door Asko|Schönberg.
Het Residentie Orkest, Asko|Schönberg, Dag in de Branding, leden van het Groot
Omroepkoor, Ludwig, Nieuw Amsterdams Peil, drie Haagse podia, Codarts en het Koninklijk
Conservatorium sloegen de handen ineen om een van de meest karakteristieke pleitbezorgers van de
nieuwe muziek te eren met het tweedaags festival REINBERT. Feest ter ere van de 75ste verjaardag van Reinbert de Leeuw.
Een editie met een uitgesproken Russisch tintje. Twintigste eeuwse klassiekers van Russische meesters werden afgewisseld met gloednieuw werk uit het 'Moederland'. Zo bracht het Residentie Orkest o.l.v. Reinbert de Leeuw de wereldpremière van Alexander Raskatovs pianoconcert Night Butterflies, met een hoofdrol voor pianiste Tomoko Mukaiyama. Het Asko|Schönberg speelde Vladimir Tarnopolski's Foucaults pendulum. Diens oud-studente Anna Mikhailova schreef met Black perfume een indringende mini-opera naar een verhaal van Michail Boelgakov.
‘Grenzen verleggen’ was het thema van de voorjaarseditie van 2013. Grenzen verleggen door letterlijk te verhuizen naar een ander continent of door die reis figuurlijk te voltrekken. Het programma besteedde aandacht aan de artiesten Cathy Berberian, Peter Adriaansz en Stephanie Pan, voor wie het bestaan als ‘expat’ leidde en leidt tot een kenmerkend open houding ten opzichte van de omgeving, terwijl hun herkomst als voedingsbodem hun koers blijft bepalen. Dankzij deze combinatie creëren zij een volstrekt eigen wereld.
Componist Guus Janssen ontving de prestigieuze Johan Wagenaar Prijs voor zijn gehele oeuvre. Naast een aantal zangers en solisten en het ensemble Nieuw Amsterdams Peil, trad Guus Janssen in dit programma ook zelf op als solist en als lid van zijn trio. Met de wereldpremière van Enkele Volzinnen – een liederencyclus die Janssen een aantal jaren geleden schreef voor zijn broer, de pianist Thom Janssen en zijn schoonzus, de sopraan Lenneke Ruiten.
Deze feestelijke 25ste editie werd samengesteld rondom het thema 'Rituelen' en kende een extra uitgebreide avondprogrammering, die tot stand kwam in samenwerking met Together Now. Met Harawi van Messiaen, door sopraan Charlotte Riedijk en pianist Ellen Corver.
Aandacht voor componisten van eigen bodem, met de nieuwe muziektheatervoorstellingen van Piet Jan van Rossum (in Theater aan het Spui) en Jan van de Putte (Korzo), en werken van Diderik Wagenaar en Tristan Keuris bij het Residentie Orkest.
De honderdste geboortedag van John Cage in 2012 was aanleiding tot een festival in het teken van deze onconventionele componist en pionier van de experimentele muziek. Met de Nederlandse première van The City Wears A Slouch Hat (1942), een cruciaal stuk in de ontwikkeling van Cage. Het programma in het Theater aan het Spui werd aangevuld met Credo in Us en enkele werken voor ‘prepared piano’, uitgevoerd door Gerard Bouwhuis.