Van een componist als Reza Namavar kun je alles verwachten – dus ook een soort kameropera op basis van de handleiding van een vaatwasser, met stevige knipogen naar het oeuvre van Vivaldi. En waarom niet? Met De betoverde vaatwasser bewijst Namavar dat het kan. Marcel Beekman, tenor annex eenpersoons-theatertroupe, transformeert zelfs het voorlezen van vaatwasserinstructies tot een meeslepend drama. Namavars aanstekelijke muziek – mede geïnspireerd door Vivalid’s “kakelende” coloratuur – wordt vertolkt door de saxofonisten van het Amstel Quartet.

Iets knulligs opblazen tot epische en absurde proporties, daar houdt Namavar van. De betoverde vaatwasser vertelt het verhaal van Tonny Tonijn, die boven kinderdagverblijf D’Oorvijgh woont. Daar werkt de lichtelijk overspannen crècheleidster Manuela. Maar de echte hoofdpersoon is natuurlijk de vaatwasser, die niet helemaal naar behoren functioneert. Tijd om de handleiding erbij te pakken – maar die is te grazen genomen door de kinderen. De opera duurt drie kwartier, waarvan ruim de helft gewijd is aan een Grande Finale, waarin de vaatwasser net als juf Manuela doordraait. Daaraan vooraf gaan een ouverture, twee aria’s en enkele korte recitatieven.